Antoni KUSZNIER
ur. 12.04.1938 w Kozłowie (Ukraina), zm. 18.08.2005r. w USA.

29-31 VIII 1980 uczestnik strajku w HK; od IX 1980 w "S", od 25 X 1980 członek Komitetu Założycielskiego w HK, następnie od I 1981 członek Prezydium KZ. 13-23 XII 1981 członek strajku w Hucie Katowice, a od 15.12 przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. 23.12.81 podjął decyzję o zakończeniu strajku i rozwiązaniu MKS. Po pacyfikacji w ukryciu, m.in. w Domu Opieki Społecznej dla Chorych Dzieci prowadzonym przez braci zakonnych na Jasnej Górze w Częstochowie, u siostry Bożeny Bieszk ze Zgromadzenia Sióstr Małych w Toruniu oraz w Laskach pod Warszawą w Zgromadzeniu Małych Braci Karola de Foucauld, gdzie 1982-1983 pomagał w budowie kościoła w Laskach i domu zakonnego braci w Izabelinie. Poszukiwany listem gończym; 6 VIII 1983 ujawnił się w prokuraturze w DG. 18 X 1983 Sąd Rejonowy w DG umorzył postępowanie na mocy amnestii. Od IV 1984 z rodziną na emigracji w USA. Zatrudniony w Zakładach Przemysłu Zbrojeniowego w Connecticut, po wypadku samochodowym od 1991/1992 na rencie inwalidzkiej.

W latach 1981-1984 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V-1 KW MO/WUSW w Katowicach/p. V-1 MUSW w Dąbrowie Górniczej w ramach KE/SOR krypt. Ślusarz; w 1982 przez Wydz. V-1 KW MO w Katowicach w ramach SOR krypt. Wichrzyciele.

Władysław MOLĘCKI
ur.- 1948 Zmarł 5 listopada 2007 w Dąbrowie Górniczej)

Działacz związkowy, wiceprzewodniczący śląsko-dąbrowskiej "Solidarności", od 1998 członek Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność".

Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudniu 1981 r. zwolniony z pracy w Centrali Materiałów Budowlanych w Katowicach. Od 1982 pracował jako maszynista lokomotywy spalinowej w KOLPREM Sp. z o.o. Huty Katowice.

W latach 1998-2006 był przewodniczącym Międzyzakładowej Organizacji Związkowej w Hucie Katowice oraz szefem strony społecznej podczas procesów prywatyzacyjnych i negocjacji z przedstawicielami koncernu Mittal Steel. Po objęciu przez Bożenę Borys - Szopę w 2006 funkcji Głównego Inspektora Pracy, zastąpił ją na stanowisku wiceprzewodniczącego Śląsko-Dąbrowskiej "Solidarności". Zasiadał w prezydiach zjazdów krajowych Solidarności. W młodości zawodowo podnosił ciężary, grywał w piłkę nożną. Przez wiele lat wspomagał Sanktuarium Maryjne w Leśniowie.
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 12 grudnia 2007 r. za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

Henryk DOCZYK
ur. 16 grudnia 1947 r. w Iławie. zm. 28 marca 2008 r. w USA

Zatrudniony w Hucie Katowice jako operator wywrotnicy

W latach 19801981 - kolporter prasy i książek bezdebitowych. Był człowiekiem do zadań specjalnych "w służbie" ówczesnego redaktora naczelnego Jacka Cieślickiego, który zlecał mu kolportowanie książek i bibuły na Wschód. Podczas strajku w Hucie Katowice w dniach 13-23 grudnia 1981 roku był łącznikiem strajkujących z zakładami Śląska i Zagłębia. Po tragedii na kopalni Wujek, był wysłannikiem przekazania pieniędzy od strajkującej załogi HK dla rodzin pomordowanych i rannych górników. Po zakończeniu strajku w HK 23 grudnia 1981 roku został zatrzymany dotkliwie pobity przez SB i osądzony w areszcie śledczym w Katowicach. Objęty Sprawą Operacyjnego Rozpracowania krypt. "WICHRZYCIELE" nr rej. 47 758 przez Wydział V-1 Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Katowicach w związku ze strajkiem okupacyjnym w Hucie Katowice.

W dniu 5.01.1982 Sąd Wojewódzki w Katowicach - za kontynuowanie działalność i współudział z organizatorami oraz kierującymi strajkiem okupacyjnym w Hucie "Katowice", współredagując komunikaty, odezwy i apele Komitetu Strajkowego wzywające do kontynuowania strajku, a tym samym do przeciwstawiania się dekretowi o stanie wojennym - skazany został w trybie doraźnym na 6,5 roku pozbawienia wolności.

Na jesieni 1983 roku wyjechał do USA. Kilkakrotnie zmieniał miejsce zamieszkania.

Zmarł w USA. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Iławie. .

Jacek KILIAN
ur. 12 VIII 1946 - zm. 2 VI 2011 w Dąbrowie Górniczej.

W III 1968 uczestnik strajku na UJ, demonstracji studenckich i wieców, ukrywał się w domach studenckich Politechniki Krakowskiej. 29-31 VIII 1980 uczestnik strajku w HK; od IX 1980 w "S", od XI 1980 przewodniczący Komisji Wydziałowej Zakładu Transportu Kolejowego HK, od I 1981 przewodniczący KZ, w VII i XII 1981 delegat na I i II WZD (Województwa Katowickiego) Regionu Śląsko-Dąbrowskiego; 1980-1981 członek redakcji niezależnego "Wolnego Związkowca", współzałożyciel biblioteki wydawnictw niezależnych.
12/13 XII 1981 zatrzymany w Katowicach, 13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Jastrzębiu-Szerokiej, w Uhercach, w Załężu k. Rzeszowa, w Nowym Łupkowie. Udzielał bezpłatnej pomocy prawnej działaczom podziemnej "S".

Od 20 I 1983 rozpracowywany przez Wydz. V-1 KW MO/WUSW w Katowicach w ramach SOS/SOR krypt. Długi nadzorowanej przez Wydz. III Dep. V MSW w Warszawie; do 9 XI 1989 przez p. V-1 RUSW w Dąbrowie Górniczej w ramach SOR krypt. Komisja.

Jerzy DEZOR (imię zakonne o. Kasjan od Matki Bożej) OCD
-ur. 24 XII 1932 w Poznaniu, zm. 14 VI 2013 w Poznaniu.

Nowicjat w klasztorze Ojców Karmelitów Bosych w Czernej (1951), Niższe Seminarium Duchowne Karmelitów Bosych w Wadowicach, Kolegium Filozoficzne w Poznaniu (1955), Kolegium Teologiczne w Krakowie (1960), 1954 profesja wieczysta w Poznaniu, 1960 święcenia kapłańskie w Kalwarii Zebrzydowskiej. 1960-1971 zakonnik w konwencie w Czernej, Wrocławiu, Krakowie, Warszawie, Łodzi, ponownie w Czernej i Krakowie. 1971-1973 misjonarz w Burundi, nast. pobyt w klasztorze Karmelitów w Brukseli. 1974-1976 ksiądz-robotnik w fabryce fajansów w La Louvier w Belgii. 1977-1978 w klasztorze w Krakowie, Warszawie i ponownie Krakowie, nast. pobyt poza wspólnotą zakonną, poszukiwania sposobu realizacji idei księdza robotnika oraz sprawowanie pieczy zastępczej nad osieroconymi dziećmi. 1978-1982 dysponent produkcji na Wydziale Walcowni Średniej Kombinatu Metalurgicznego Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej. 1981-1997 w Olkuszu współtworzył rodzinę zastępczą dla małoletnich dzieci z Domu Dziecka. 1 XII 1981 pozbawiony przez władze zakonne prawa wykonywania funkcji kapłańskich (suspensa) za działanie wbrew woli przełożonych, niepodporządkowanie się nakazom powrotu do wspólnoty.17 XII 1981 odprawił msze św. na walcowni średniej dla strajkujących robotników Huty Katowice. 31 I 1982 zwolniony z pracy za udział w strajku (oficjalnie: "wypowiedzenie umowy o pracę przez zakład w trybie ustawowym", 1982-1986 zwrotniczy, nast. nastawniczy w PKP, stacja Olkusz. 1986-1988 pracownik budowlany-stolarz w Spółdzielni Pracy "ABAX" w Olkuszu. 1988-1989 operator pomp i sprężarek w Centrali Przemysłu Naftowego w Jaroszowcu. 1989-1994 wydawca-odbiorca/odbiorca-dostawca materiałów w Dziale Upłynnień Huty Katowice - Sklep Fabryczny, nast. magazynier w Dziale Ekonomiczno-Pracowniczym. Od 10 XII 1994 na rencie z powodu długotrwałej choroby i niezdolności do pracy. XII 1993 rozpoczął starania o powrót do zakonu i pracy duszpasterskiej. IV 1997 przyjęty do Prowincji Warszawskiej Karmelitów Bosych, przez miesiąc przebywał w klasztorze w Drzewinie, nast. w Warszawie. Od X 1997 misjonarz w parafii w Taganrogu w Rosji (placówce prowadzonej wówczas przez Prowincję Warszawską Karmelitów Bosych), nast. od XII 1999 aż do śmierci w Usolu Syberyjskim k. Irkucka. IV 2013 przyjechał do klasztoru w Poznaniu, by poddać się leczeniu. Zmarł w szpitalu. 1963-1980 rozpracowywany w ramach TEOK nr 26066 (data rejestracji 27 XII 1963) kolejno przez Wydz. IV KW MO we Wrocławiu, Wydz. IV KW MO w Krakowie, Wydz. IV KM MO w Warszawie, Wydz. IV KM MO w Łodzi, Referat ds. SB KP MO w Chrzanowie, Wydz. IV KW MO w Krakowie, Wydz. IV KS MO w Warszawie, Wydz. IV KW MO w Krakowie.

Stanisław ŁASKI
ur. 15.02.1944 r. w Białej Podlaskiej. Zmarł 25 listopada 2013 r.

Od stycznia 1981 r. do 13.12.1981 r. rysownik i karykaturzysta pisma Solidarności Huty Katowice - "Wolny Związkowiec". W wigilię 24 grudnia 1981 roku aresztowany i osadzony w komisariacie w Białej Podlaskiej, a następnie w KW MO w Katowicach. Tego samego dnia brutalnie pobity. Aresztowany z zarzutem - popełnienie przestępstwa za narysowanie plakatów o treściach znieważających Sekretarza Generalnego KPZR Leonida Breżniewa, (rozplakatowane na terenie DG). Osadzony w obozie internowanych w Strzelcach Opolskich. Skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności. Po wyjściu na wolność w bardzo złym stanie fizycznym i psychicznym powrócił do Białej Podlaskiej. Nękany rewizjami przez SB ukrywał się. 26.07.1983 r. aresztowany - na Komendzie Milicji w Białej Podlaskiej wręczono mu "wilczy bilet" bez prawa powrotu do kraju. Wyjechał do miejscowości Fulda w RFN. Na uchodźctwie współpracował z pismami "Fuelder Zeitung" i "Dziennik Polski" w Londynie. Brał udział w programach Jacka Kaczmarskiego w Radiu "Wolna Europa". W roku 1984 po pobiciu przez "nieznanych sprawców" leczony w Klinikach Psychiatrycznych w Niemczech. W listopadzie 1989 r. był świadkiem oraz uczestnikiem rozbierania "muru berlińskiego". Powrócił do kraju w lipcu 1991 r. Przez długie lata był leczony w Szpitalach Psychiatrycznych.

Wojciech MARUSIEŃSKI
ur. 15 XII 1954 w Zawierciu. Zmarł 27 VIII 2017 w m. Hardy w USA.

29-31 VIII 1980 współorganizator strajku w Hucie Katowice, członek Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Od IX 1980 w "S"; członek Komisji Hutniczej przy MKR/MKZ z siedzibą w HK, we IX 1980 uczestnik rozmów z komisją rządową. 13-23 XII 1981 wiceprzewodniczący MKS podczas strajku w zakładzie, odpowiedzialny za zabezpieczenie zatrzymania produkcji i przeciwdziałanie aktom sabotażu. 23 XII 1981 zatrzymany, 27 XII aresztowany, osadzony w Areszcie Śledczym w Katowicach. 31 XII 1981 zwolniony z pracy. 2 I 1982 skazany w trybie doraźnym przez Sąd Wojewódzki w Katowicach na 7 lat pozbawienia wolności, osadzony w Zakładzie Karnym w Raciborzu, a następnie w Strzelcach Opolskich, Wrocławiu i Strzelinie, 27 VII 1983 Sąd Wojewódzki we Wrocławiu złagodził wyrok o połowę. 8 VIII 1983 - 6 II 1984 przerwa w odbywaniu kary ze wzgl. na chorobę dziecka, zmuszony do opuszczenia kraju.
Od II 1984 na emigracji w USA. 1984-1989 operator, programista w Townsand Ind. w Altonna,
11 I - 23 VI 1982 rozpracowywany przez Wydz. V/Wydz. V-1 KW MO w Katowicach w ramach SOR krypt. Wichrzyciele.

Jerzy MILANOWICZ
ur. 28 IX 1950 w Piszczacu k. Białej Podlaskiej. Zmarł 17.08.2018 r.

29-31 VIII 1980 uczestnik strajku w Hucie Katowice; od IX 1980 w "S", IX 1980 - III 1981 członek redakcji niezależnego "Wolnego Związkowca", we IX 1981 oddelegowany do pracy w redakcji "Dziennika Związkowego" przy ZR Śląsko-Dąbrowskiego; w 1981 w obsłudze prasowej I KZD i II WZD. 15-17 XII 1981 uczestnik strajku w Hucie Katowice na Wydz. Wielkich Pieców, 23 XII 1981 zatrzymany, przesłuchiwany w KM MO w Dąbrowie Górniczej. 31 XII 1981 zwolniony z pracy, I-XII 1982 bez zatrudnienia. I-V 1982 członek redakcji podziemnego "WZ". W maju 1982 aresztowany, przetrzymywany w Areszcie Śledczym KW MO w Katowicach. 7 XII 1983 ponownie aresztowany, osadzony w AŚ w Katowicach, oskarżony o rozpowszechnianie nielegalnych wydawnictw oraz "posiadanie skradzionych maszyn poligraficznych. Od XI 1985 na emigracji w Australii. Powrócił do kraju w pod koniec listopada 2012 r. Rozpracowywany przez Wydz. V-1 KW MO/WUSW w Katowicach w ramach SOS/SOR krypt. Długi oraz w ramach SOR krypt. Przeciwnik.

Jacek CIEŚLICKI
ur. 4 XI 1941 w Krakowie - Zmarł koniec sierpnia 2020 na Połoninie Wetlińskiej

29-31 VIII 1980 uczestnik strajku w Hucie Katowice; od IX 1980 w "S"; przewodniczący Oddziałowej Komisji Robotniczej na Oddziale Ochrony Środowiska; członek Komisji Zakładowej HK; 30 XII 1980 oddelegowany do pracy związkowej w MKZ; od I 1981 redaktor naczelny niezależnego "Wolnego Związkowca" - najlepszej w bloku wschodnim gazety bez cenzury, autor tekstów - znany z odwagi i bezkompromisowości w walce o prawdę i godność Polaków.

Od 27 I 1981 redaktor codziennego serwisu informacyjnego "Wiadomości Solidarności"; w III 1981 współzałożyciel Regionalnego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania (KOWzP) ;

W 1981 roku oskarżony o znieważanie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej rządu PRL, a także Sekretarza Generalnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego Leonida Breżniewa.

Szukano pretekstu do zamknięcia pisma. Mimo ostrzeżeń dyrekcji huty, 14 sierpnia 1981 wydano numer 63 WZ, w którym zamieszczono wspomnienia Sándora Kopácsiego z powstania węgierskiego w 1956, a także materiał o nadużyciach I sekretarza KW PZPR w Katowicach, Andrzeja Żabińskiego, Publikacja spowodowała ostrą reakcję. W miejscu druku - dziale poligrafii huty przeprowadzono rewizję, zabrano części i uszkodzono maszyny drukarskie, co uniemożliwiło dalsze prace redakcyjne. Drukowanie przejęła śląsko-dąbrowska Solidarność. 17 września 1981 wydano numer 64, który był w całości poświęcony sowieckiej agresji z 1939. Kres działalności biuletynu przyniosło wprowadzenie stanu wojennego.

13 XII 1981 Jacek Cieślicki został internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzelcach Opolskich, następnie w Zabrzu-Zaborzu, Nowym Łupkowie, Uhercach, Załężu k. Rzeszowa i ponownie w Nowym Łupkowie, 15 X 1982 zwolniony.

Od początku 1983 na emigracji w Australii. Przez krótki okres pracował jako inż. chemik w garbarni, później na zasiłku. Po 1990 roku przyjeżdżał do kraju. W ostatnich dniach sierpnia 2020 roku w Bieszczadach, na szczycie Połoniny Wetlińskiej niedaleko szlaku, odnaleziono szczątki Jacka Cieślickiego. Data na jego zegarku wskazywała - listopad 2019 roku. Przyczyna śmierci nieznana. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Wetlinie. Był rozpracowywany w ramach SOR krypt. Skunks.

Andrzej ROZPŁOCHOWSKI
ur. 7 IX 1950 w Gdańsku-Oliwie. Zmarł 20.12.2021 r.

Jeden z liderów śląsko-dąbrowskiej "Solidarności", członek władz krajowych związku - działacz społeczny i antykomunistyczny. 29-31 VIII 1980 uczestnik strajku w Hucie Katowice; od 31 VIII 1980 przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w HK, następnie MKR z siedzibą w HK. 11 IX 1980 sygnatariusz Porozumienia Katowickiego. Od 24 IX 1980 przewodniczący MKZ "S" Katowice. Członek Komisji Krajowej. X-XII 1981 przewodniczący MKK "S" w DG. 13 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Katowicach, następnie w Zabrzu-Zaborzu, Grodkowie i Uhercach. 23 XII 1982 przewieziony do Warszawy i oskarżony wraz z Andrzejem Gwiazdą, Karolem Modzelewskim, Janem Rulewskim, Marianem Jurczykiem, Grzegorzem Pałką i Sewerynem Jaworskim o przynależność do NSZZ "Solidarność" oraz o próbę obalenia ustroju Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Przetrzymywany bez wyroku w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów, zwolniony na mocy amnestii w VII 1984. 1984-1988 członek Regionalnej Komisji Wykonawczej Solidarności. Od 1988 na emigracji w USA. W sierpniu 2010 wrócił do kraju.
Współzałożyciel w 2011 r. i b. prezes Stowarzyszenia Porozumienia Katowickiego - 1980.
30 XII 1980 - 27 XII 1989 rozpracowywany przez Wydz. III-A/V-1 KW MO/Inspektorat II WUSW w Katowicach w ramach SOR krypt. Lider.

Jerzy GOIŃSKI
ur 1957 r. Zmarł 01.01.2022 r.

Związany z NSZZ "Solidarność" od początku jej powstania. Od kwietnia 2006 przewodniczącym dąbrowskiej Solidarności w ArcelorMittal Poland SA., a od 2010 r. szefem Solidarności całego ArcelorMittal Poland SA. Był m.in. delegatem na Krajowy Zjazd Delegatów i członkiem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", delegatem na WZD Regionu Śl-D., członkiem Zarządu Regionu, delegatem na Kongres Krajowego Sekretariatu Przemysłu Metalowego "S", przewodniczącym Zakładowej Organizacji Koordynacyjnej NSZZ "Solidarność" ArcelorMittal Poland SA, członkiem Międzyzakładowej Komisji MOZ NSZZ "Solidarność" ArcelorMittal Poland SA - Dąbrowa Górnicza i jej przewodniczącym.

Był jednym z negocjatorów pakietu socjalnego zawartego podczas prywatyzacji Polskich Hut Stali. To z Jego inicjatywy powstał pomnik Porozumienia Katowickiego, znajdujący się przy głównej bramie ArcelorMittal Poland SA, i to dzięki Na swoim koncie ma szereg zasług na rzecz pracowników, członków Związku i osób indywidualnych. W swoich działaniach był nieustępliwy i skuteczny.